Erik: “Het is heel moeilijk om aan mensen die nog nooit een psychose hebben gehad uit te leggen wat dat precies is, een psychose. Voordat ikzelf in 2004 een psychose kreeg had ik natuurlijk weleens gehoord van het begrip en er ook weleens over nagedacht. Ik stelde mij een psychose voor als een soort ‘storm’ in het hoofd, een hevige vorm van extase waarbij je langdurig euforische gevoelens hebt. Maar zo was het helemaal niet, althans niet in mijn geval. Ik had ook weleens gehoord van ‘stemmen in het hoofd.’ Dat leek mij een onmogelijkheid: stemmen, en overigens alle geluiden, kun je alleen horen via je oren. Dat je wel terdege stemmen in je hoofd kunt horen, ontdekte ik natuurlijk tijdens mijn psychose. Het is één van de meest angstwekkende aspecten van de psychose en ook de bekendste, maar niet per se de ergste. Tijdens een psychose gebeuren er wel meer ingrijpende en onverklaarbare dingen en stemmen zijn daar alleen maar een onderdeel van.
Opdrachten opvolgen
“Toen ik voor het eerst werd opgenomen in 2004 vroeg ik, toen het weer wat beter met mij ging, aan verscheidene mensen wat zij ervoeren tijdens hun psychose(s). Tot mijn verbazing beschreef een enkeling inderdaad zoiets als een ‘storm’ in het hoofd.
Maar de meeste mensen vertelden mij dingen die ik volledig herkende en maar al te vaak zelf ook had meegemaakt. Zo vertelde een jonge vrouw mij dat zij eens met de trein naar Parijs was gegaan, omdat de stemmen in haar hoofd haar vertelden dat zij daar een aantal mensen zou ontmoeten die haar vol liefde zouden opnemen in hun geheime genootschap. Ikzelf heb dit soort ‘opdrachten’ ook vaak gekregen, maar ik hoefde gelukkig niet helemaal naar Parijs. Ik zou deze mensen ontmoeten in Groningen of Assen, niet heel ver van huis dus. Urenlang heb ik gezocht naar de mensen van het genootschap, maar er was natuurlijk nooit iemand.”
Grenzen overschrijden
“Omdat er tijdens een psychose dingen gebeuren die alle grenzen overschrijden, zoals de al genoemde stemmen in het hoofd, kun je niet meer normaal nadenken en daardoor vertoon je ook grensoverschrijdend gedrag. Zo heb ik een hele nacht door Assen gezworven en alsof dat niet idioot genoeg was heb ik die nacht ook nog veel geld, 270 euro, weggegooid. Ook heb ik een nieuw telefoontje en veel kleding weggegooid omdat ik dacht dat er microscopisch kleine zendertjes in zaten. Iedere keer als ik iets at, zei een stem in mijn hoofd: ‘Dit is je galgenmaal.’ Op een gegeven moment leek het mij ook een goed idee om mijn huis in brand te steken. Dat heb ik gelukkig uiteindelijk niet gedaan.
De psychose was een nachtmerrie waaruit ik pas ontwaakte toen ik opgenomen werd, met een psychiater sprak die (bijna) alles begreep en mij medicatie gaf. Tot op de dag van vandaag ben ik bang dat de psychose terugkomt, al neem ik elke dag trouw de medicijnen in.”